(Door Monique Leesberg)
De eerste jaren van Collectief ANB Midden-Brabant (CMB) waren niet gemakkelijk. Toen Frans van Beerendonk in 2017 werd gevraagd als voorzitter was dat dan niet bedoeld als een lucratief baantje, maar omdat er grote behoefte was aan een ervaren bestuurder, een verbinder.
Waarom besloot je destijds het voorzitterschap op je te nemen?
‘Ik had natuurlijk wel enige ervaring in de boerenorganisatie en als ik daar één ding heb geleerd, dan is het wel dat je alleen maar iets kunt bereiken in onderlinge samenwerking en vertrouwen. Daarom sta ik pal achter het collectieve gedachtengoed en ik vond het jammer dat de opstart van CMB moeizaam verliep. Met het agrarisch natuurbeheer was ik vertrouwd vanuit mijn verleden bij ‘Het groene Woud’. Toen er een beroep op mij gedaan werd heb ik serieus afgewogen of mijn inzet betekenis kon hebben voor het Collectief.’
Welke inzet bracht je mee?
‘Voor elk bestuur geldt dat de verstandhoudingen onderling optimaal moeten zijn en dat de organisatie financieel gezond moet zijn. Ik heb meteen duidelijk gemaakt dat ik niet was gekomen om ‘op de winkel te passen’, maar om met het collectief door te groeien naar een organisatie met betekenis voor het hele platteland. Dat vraagt om een omslag in het denken, de moed om projecten op te pakken en om het risico te aanvaarden.’
Hoe heb je de samenwerking ervaren?
‘Ik ben blij en dankbaar dat ik binnen de Collectieven op alle niveaus vertrouwen en goede samenwerking heb mogen ontmoeten. Maar ook daarbuiten is het heel belangrijk dat je elkaar weet te vinden. De samenwerking met Brabants Landschap en de Provincie, maar ook andere TBO’s en ZLTO is heel constructief, daar kun je bijna niet genoeg energie in steken. Zoek je partners en zorg dat je ook voor hen iets te bieden hebt, want uiteindelijk staan we allemaal voor dezelfde opdracht: een vitaal en leefbaar platteland. Daarnaast zijn kennis en data uitermate belangrijk. Belangrijk voor ons werk, maar ook als samenwerkingspartij voor onze partners. Waar we de kennis nog missen moeten we die binnenhalen. Alleen dan kunnen we een meerwaarde voor onze achterban opbouwen.’
Waar ben je trots op?
Frans houdt niet van zulke grote woorden. Hij voelt zich dankbaar voor het vertrouwen dat hij ervaarde om samen met het bestuur de ruimte te krijgen om onze missie op eigen wijze in te vullen. Ook van de provincie, Brabants Landschap, de waterschappen…en daar hapert Frans voor het eerst in dit gesprek, omdat hij beducht is om partijen te vergeten. ‘Neem ook op dat ik het zie als een gunst om dit te mogen doen en te kunnen rekenen op samenwerking op elk niveau!’ sommeert hij.
Wat deed je besluiten om het voorzitterschap neer te leggen?
‘Dit moet je noteren’, zegt Frans, ‘het is zeker niet omdat ik het beu ben. Ik was graag en met inzet doorgegaan, ware het niet dat mijn gehoor, zeker met de online-bijeenkomsten mij ernstig beperkt in mijn inbreng. Het is in het belang van het collectief dat ik ruimte wil maken voor anderen om het collectief nu verder te brengen.’
Welke toekomst zie je voor de collectieven?
‘Er is zoveel aan de hand in de samenleving. Wees je bewust van hoe de samenleving in elkaar steekt. De collectieven staan dicht bij de boeren in het veld en kennen een goede samenwerking met de gebiedspartijen, er is een schat aan kennis aanwezig, met die kennis kunnen we ons in toenemende mate profileren.’
Heb je nog een wens voor de collectieven?
‘Kijk niet alleen naar het boerenbelang, maar kijk breder naar het belang van de samenleving en naar het gebied waarin we wonen en werken. Draagvlak in de samenleving is cruciaal. Vraag je steeds af hoe je de samenleving kunt laten zien dat onze inspanningen ertoe doen, sterker nog, als je anderen kunt laten vertellen hoe succesvol wij zijn, dan slaat dat beter aan bij de mensen en kunnen we nog meer daden stellen. Het benodigde geld volgt dan bijna vanzelf.’
Als Frans het gesprek naar een einde ziet koersen neemt hij het over: ‘Mag ik nog iemand bedanken?’. Dat mag:
‘Ik wil vooral iedereen bedanken voor het vertrouwen: het bestuur, de andere collectieven, Brabants Landschap, BoerenNatuur en alle partijen. Het heeft me goed gedaan dat ik gebeld ben door verschillende mensen dat ze het, naast hun begrip, zonde vinden dat ik ga stoppen. Dat vind ik zelf ook.
Als ik dan toch nog iemand in het bijzonder mag bedanken, dan wil ik Saskia (is niet de partner van Frans) noemen, die mij in de afgelopen jaren altijd terzijde stond.’